Het IJsselland Ziekenhuis, samen met het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC), is al jarenlang koploper in de behandeling van zowel goedaardige als kwaadaardige tumoren in de endeldarm. In de recent afgeronde TRIASSIC-studie is onderzocht welke methode het meest geschikt is voor het behandelen van grotere poliepen (groter dan 2 cm) in de endeldarm. Chirurg Pascal geeft een toelichting op dit belangrijke onderzoek en de voorlopige resultaten.

Twee behandelmethoden

Voor het verwijderen van goedaardige poliepen (tumoren) in de endeldarm bestaan er twee veelgebruikte methoden:

1. Lokale excisie (via de anus): Bij deze methode wordt een klein stukje van de darmwand, samen met de poliep, verwijderd. Dit kan door een Maag-, Darm- en Leverarts (MDL-arts) of een chirurg worden uitgevoerd. Vaak wordt de wond na de ingreep gehecht. Dit is een minder ingrijpende behandeling, vooral voor goedaardige poliepen.
2. Grote buikoperatie: Hierbij wordt de poliep via een operatie in de buik verwijderd. Dit is een veel zwaardere ingreep met grotere risico’s en wordt vooral bij kwaadaardige tumoren overwogen. Voor goedaardige poliepen wordt deze methode doorgaans als te intensief beschouwd.

Wat onderzocht de TRIASSIC-studie?

In de TRIASSIC-studie werd gekeken naar twee vormen van lokale excisie, om te bepalen welke methode het meest effectief en kostenefficiënt is:

• ESD (endoscopische submucosale dissectie): Deze techniek wordt uitgevoerd door een MDL-arts. Hierbij wordt de poliep met een speciale techniek van de darmwand losgemaakt.
• TAMIS (transanale minimaal invasieve chirurgie): Deze methode wordt uitgevoerd door een chirurg, waarbij via de anus de poliep wordt verwijderd met behulp van speciale instrumenten.

Welke behandeling een patiënt kreeg, werd bepaald door loting. Aan de studie namen meerdere ziekenhuizen in Nederland deel en de laatste patiënt werd in oktober 2022 in de studie opgenomen. In totaal deden 197 patiënten mee.

Voorlopige resultaten

De eerste resultaten van het onderzoek zijn veelbelovend. Hier zijn enkele opvallende bevindingen:

• De chirurg had gemiddeld minder tijd nodig voor de TAMIS-procedure dan de MDL-arts voor de ESD-behandeling.
• Complicaties kwamen bij beide methoden weinig voor en waren over het algemeen mild.
• Bij 80% van de patiënten werd de poliep volledig verwijderd met ESD, terwijl dit bij TAMIS 73% van de tijd het geval was.

Bij kwaadaardige poliepen bleek TAMIS vaker een volledige verwijdering te realiseren dan ESD. Soms was een tweede TAMIS-procedure nodig of moest alsnog een grote buikoperatie worden uitgevoerd na de eerste behandeling.

Terugkeer van de poliep

De studie keek ook naar de kans op het terugkomen van de poliep na de behandeling. Een belangrijke bevinding was dat er in geen enkel geval sprake was van poliepen die terugkeerden als kanker. Na de ESD-behandeling kwam de poliep in 1% van de gevallen terug, terwijl dit bij TAMIS 5% was. Gelukkig konden alle teruggekeerde poliepen met een nieuwe lokale behandeling worden verwijderd.

Conclusie en toekomstperspectief

De voorlopige conclusies van de TRIASSIC-studie laten zien dat beide behandelingen effectief zijn in het verwijderen van grotere poliepen in de endeldarm. Hoewel er enkele verschillen zijn, zoals in de tijdsduur van de behandeling en het percentage van volledige verwijdering, lijkt er over het algemeen weinig verschil in effectiviteit. De komende tijd zullen de onderzoekers meer gegevens verzamelen en analyseren om definitieve conclusies te trekken, ook met betrekking tot de kosten van beide behandelingen voor de gezondheidszorg.

Deze resultaten bieden belangrijke nieuwe inzichten voor zowel artsen als patiënten en dragen bij aan betere beslissingen in de behandeling van poliepen in de endeldarm.