Radiotherapie of bestraling is één van de manieren om borstkanker te behandelen.  Een radiotherapeut (een specialist op het gebied van bestralen) geeft de bestraling. De straling werkt op de celdeling, waardoor cellen zich niet meer kunnen vermenigvuldigen en afsterven. Cellen die zich snel vermenigvuldigen, zoals kankercellen, zijn dus gevoelig voor straling en sterven af. Omdat een tumor altijd omgeven is door gezond weefsel, krijgt dat ook een zekere hoeveelheid straling.  De schade hiervan is beperkt, omdat de bestraling in kleine porties gegeven wordt, kunnen de gezonde cellen zich iedere keer herstellen. Kankercellen kunnen dit minder goed en sterven geleidelijk af.

De bestraling gebeurt poliklinisch en vindt 5 keer per week plaats in het Erasmus Medisch Centrum, locatie Daniel den Hoed of Dijkzigt. Welk gebied bestraald wordt en hoe vaak, is persoon verschillend. Bij het eerste bezoek onderzoekt de radiotherapeut de patiënt en geeft informatie over de behandeling en de mogelijke bijwerkingen. Aansluitend aan het gesprek wordt een CT-scan gemaakt, om het bestraalde gebied af te kunnen grenzen. Het bestraalde gebied wordt gemarkeerd door middel van tatoeage puntjes. De bestraling volgt enkele dagen later.

Chemotherapie is een behandeling met medicijnen die de groei van tumorcellen remmen of ze doden. De medicijnen die bij chemotherapie worden gebruikt, worden cytostatica genoemd. Een combinatie van verschillende soorten cytostatica kan elkaars werking versterken of aanvullen, doordat de cytostatica op verschillende momenten in het ontwikkelingsproces van kankercellen werkzaam zijn. De chemotherapie komt via de bloedbaan in het hele lichaam terecht. Daardoor kunnen ze behalve op de tumor, ook op eventuele uitzaaiingen op andere plaatsen in het lichaam ingrijpen.

Chemotherapie heeft niet alleen effect op kankercellen maar ook op gezonde cellen. Dit betekent dat patiënten last kunnen krijgen van bijwerkingen. Gezonde cellen zijn echter in staat zich te herstellen en hierdoor verdwijnen veel klachten na afloop van de kuur. Het optreden van bijwerkingen en de mate ervan zegt niets over het effect op de behandeling van de ziekte.

Hormonale therapie is een behandeling gericht op het remmen of blokkeren van de werking van de geslachtshormonen. Hormonen zijn stoffen die ons lichaam zelf maakt. Een belangrijke groep hormonen die ons lichaam aanmaakt zijn de vrouwelijke en mannelijke geslachtshormonen.

Het vrouwelijk lichaam produceert twee soorten vrouwelijke geslachtshormonen: oestrogenen en progesteron. Deze hormonen worden hoofdzakelijk door de eierstokken aangemaakt. Een deel wordt door de bijnieren en in onderhuids vetweefsel aangemaakt.

De keuze voor een hormonale therapie hangt onder meer samen met de aanwezigheid van zo genoemde hormoonreceptoren op of in de kankercellen. Hormoonreceptoren zijn eiwitten die voorkomen op of in gezonde cellen van een aantal organen, zoals de borstklier, de baarmoeder en de prostaat. De aanwezigheid van hormoonreceptoren in het tumorweefsel zegt iets over de hormoongevoeligheid van een tumor. De kans op een gunstige effect op hormonale therapie is dus het grootst als onderzoek van het tumorweefsel de aanwezigheid van hormoonreceptoren aantoont. Dit wordt bepaald door de patholoog.