Urine-incontinentie is ongewild urineverlies. De hoeveelheid urineverlies kan bij iedere vrouw verschillend zijn; een enkel druppeltje, een scheutje, een straal of zelfs een hele plas. Urineverlies komt op alle leeftijden voor, maar over het algemeen geldt dat met het toenemen van de leeftijd ook de urine-incontinentie en plasklachten toenemen.

In Nederland heeft 1 op de 4 vrouwen jonger dan 45 jaar urine-incontinentie. Bij ongeveer 7% van deze vrouwen treedt urineverlies dagelijks op. Bij zelfstandig wonende vrouwen ouder dan 65 jaar heeft zelfs 14% te maken met dagelijks urineverlies.

In totaal hebben in Nederland ongeveer 650.000 mensen last van ongewild urineverlies. Het exacte aantal mensen met urine-incontinentie is echter moeilijk vast te stellen. Veel vrouwen zoeken vaak geen medische hulp uit schaamte of omdat ze zich erin hebben berust. Ze verstoppen hun klachten achter opvangmateriaal, stilzwijgen en isolement. Ook denken ze dat de urine-incontinentie en de plasklachten een onvermijdelijk gevolg zijn van het krijgen van kinderen of dat het hoort bij het ouder worden.

Urine-incontinentie en plasklachten hoeft u niet meer als een normaal onderdeel van het ouder worden of een gevolg van een bevalling te accepteren. Tegenwoordig kan er gelukkig veel tegen worden gedaan. Soms kan zelfs een simpel pilletje uw plaspatroon volledig verbeteren. Er zijn verschillende behandelingen voor urine-incontinentie die vaak goede resultaten geven. 

De verschillende behandelingen zijn medicijnen, bekkenbodem fysiotherapie of operaties. De behandelingen kunnen dus enorm variëren en hangen af van de vorm van urineverlies die u heeft. Er zijn twee vormen van urineverlies:

• stress incontinentie en
• urge incontinentie

Urine-incontinentie komt vaak gezamenlijk voor met een verzakking. Beide problemen hebben een eigen palet aan behandelingen die veel invloed op elkaar hebben. Het is daarom van belang om in een multidisciplinair team het probleem in een breed perspectief aan te pakken.

Dat gebeurt tijdens het bekkenbodemspreekuur: patiënten met combinatieklachten worden daar gezien door de uroloog, gynaecoloog, continentieverpleegkundige en bekkenfysiotherapeut.